πάσχουν ακόμη από κάποια χρόνια ηπατική πάθηση και ότι περίπου 170.000 άνθρωποι πεθαίνουν ετησίως από κίρρωση του ήπατος (μια κατάσταση που προκαλείται από οποιαδήποτε ηπατική πάθηση). Επιπλέον, κάθε χρόνο περίπου 5.500 ασθενείς υποβάλλονται σε μεταμόσχευση ήπατος.

Η συχνότερη ηπατική πάθηση είναι η αλκοολική ηπατοπάθεια. Εκτιμάται ότι η οντότητα αυτή συμβάλει σαφώς περισσότερο από τις υπόλοιπες ηπατικές παθήσεις στους θανάτους που προκαλούνται από ηπατική νόσο (μέχρι και 47 θάνατοι ανά 100.000 πληθυσμό). Μια άλλη πάθηση που αναγνωρίζεται με αυξανόμενη συχνότητα είναι η μη αλκοολική λιπώδης νόσος του ήπατος, η οποία σχετίζεται στενά με την παχυσαρκία και το σακχαρώδη διαβήτη. Υπολογίζεται ότι περίπου 20% του πληθυσμού πάσχει από αυτή τη διαταραχή, ενώ οι εκτιμήσεις υπολογίζουν ότι σύντομα αναμένεται να γίνει η πιο συχνή ηπατική πάθηση. Οι χρόνιες ιογενείς ηπατίτιδες (B και C) αφορούν σε σαφώς μικρότερο αριθμό ασθενών, παρά τον υπαρκτό κίνδυνο μετάδοσής τους. Πρόσφατα επιδημιολογικά στοιχεία υπολογίζουν τη συχνότητά τους στην Ελλάδα σε περίπου 2,6% και 1,9%, αντίστοιχα.

Η συνολική εκτίμηση της συχνότητας των ηπατικών παθήσεων τις αναγάγει σε σημαντική πηγή νοσηρότητας και θνητότητας για τον πληθυσμό (μεγαλύτερης από τον καρκίνο του μαστού για παράδειγμα). Κατά συνέπεια, απαιτείται μεγαλύτερη προσπάθεια έγκαιρης διάγνωσης αυτών των παθήσεων έτσι, ώστε οι θεαματικές θεραπευτικές εξελίξεις που έχουν συμβεί να ωφελήσουν μεγαλύτερο ποσοστό ασθενών.

Πηγή: hepatologist.gr