Μακριά από κομματικές παρωπίδες, προσωπικές συμπάθειες, από την πριν 30 ετών προεκλογική Ελλάδα των βαμμένων καφενείων, της πλαστικής σημαίας, των κερασμένων καφέδων και λοιπών εδεσμάτων στα εκλογικά κέντρα, εκεί όπου ο κάθε υποψήφιος ήξερε από πριν πόσους ψήφους κι αν έπεφτε έξω στους υπολογισμούς, έπαιρνε παραμάσχαλα τον εκλογικό κατάλογο κι αναζητούσε ποιος δεν τον τίμησε με την ψήφο του.
Γιατί αν θέλουμε πραγματικά να δούμε μια αλλαγή, θα πρέπει πρώτα να αλλάξουμε νοοτροπία εμείς οι ίδιοι και μετά να απαιτήσουμε να αλλάξουν όλοι οι άλλοι. "Γίνε εσύ η αλλαγή που προσδοκάς από τους άλλους". Δυστυχώς ή ευτυχώς, το εκλογικό αποτέλεσμα στον Δήμο Βόλβης είναι ήδη γνωστό. Όποιος δεν το βλέπει, είτε εθελοτυφλεί, είτε περιμένει τον πρίγκιπα στο άσπρο άλογο να ξεπροβάλλει καλπάζοντας, είτε έχει πολύ καιρό να κυκλοφορήσει στην ευρύτερη περιοχή του Δήμου. Ξεκάθαρα πράγματα. Για αυτόν και μόνο τον λόγο, θα απευθυνθώ κατά βάση στον διαφαινόμενο νικητή των εκλογών.
Σίγουρα γνωρίζεις τον λόγο που θα κερδίσεις σχετικά άνετα τις εκλογές. Είναι ο εξής ένας. Γιατί ουσιαστικά παίζεις μόνος σου. Γιατί ο μεν αντίπαλός σου (άριστος άνθρωπος κι επιστήμονας αλλά δυστυχώς τρομερά αφελής πολιτικά), ενδιαφερόταν μόνο να υποβάλλει έγκαιρα το ψηφοδέλτιο του συνδυασμού του με αποτέλεσμα την είσοδο στο συνδυασμό απλών αριθμητικών "τεμαχίων", τα οποία ήταν διατεθειμένα -και με χαρά κιόλας - να μπουν σε οποιοδήποτε ψηφοδέλτιο αν τα κερνούσε κανείς μια μπύρα ή ακόμα καλύτερα ένα μπουκαλάκι Bacardi σε γνωστά νεανικά στέκια της περιοχής. Η δε αντίπαλός σου , επίσης εξαιρετικός άνθρωπος κι εκπαιδευτικός, αγαπητή στον κόσμο αλλά δυστυχώς αιχμάλωτη στην κομματική μέγγενη του Περισσού και μάλιστα σε μια περιοχή με δεξαμενή ψηφοφόρων ως επί το πλείστον αντίθετη στη συγκεκριμένη κομματική ιδεολογία. Λανθασμένη αντίληψη κατά την άποψη μου γιατί ένα πρόσωπο σε αυτοδιοικητικές εκλογές δεν πρεσβεύει ένα κόμμα, αλλά πιστεύω ότι σε αυτό οι ευθύνες είναι αμφίπλευρες.
Αυτά για τους άλλους. Πάμε σε σένα τώρα. Ελπίζω να έχεις καταλάβει ότι στην καθημερινή ζωή του δημότη αυτά τα 5 χρόνια, δεν άλλαξε απολύτως τίποτα. Όπως ήταν ο Δήμος πριν 5 ή και 10 χρόνια ακόμα, είναι και σήμερα. Μιλάμε πάντα για την καθημερινότητα, όχι κάτι άλλο σε διοικητικό επίπεδο. Αυτά αφορούν εσάς κι όσους ασκούν διοίκηση. Δεν εξετάζουμε δηλαδή τι γίνεται με το καθεστώς ή τα χρέη των δημοτικών "αναψυκτηρίων" ή τι έχει γίνει με τα Λουτρά της Ν. Απολλωνίας. Στην καθημερινή ζωή του δημότη, δυστυχώς απέτυχες παταγωδώς. Δεν είναι δυνατόν ένας ολόκληρος Δήμος να στηρίζεται αποκλειστικά στις αναλαμπές και στο φιλότιμο κάποιων εκ των συνεργατών σου που τίμησαν στο ακέραιο την εμπιστοσύνη των δημοτών.
Κι από την άλλη δεν είναι δυνατόν ένας Δήμος να αφήνεται στα χέρια καιροσκόπων που τον βλέπουν ως σκαλοπάτι για την επίτευξη των προσωπικών τους στόχων. Είτε αυτό λέγεται Περιφέρεια, είτε Βουλή, είτε Μέγαρο Μαξίμου, είτε Business Administrator and Certified Ambassador for the protection of the penguins in the Arctic Sea στο Ευρωκοινοβούλιο (sic). Μην πας μακριά. Δες τον προκάτοχό σου. "Μια χαρά αρχηγόπουλο", που έλεγε κι η Αννίτα Πάνια στις θρυλικές εκπομπές. Ορθώς έπραξε αν και καθήμενος στον δημαρχιακό θώκο . Άλλωστε επαγγελματίας πολιτικός είναι ο άνθρωπος. Κι οι επαγγελματίες έτσι δουλεύουν. Θέτουν στόχους και τους πετυχαίνουν. Τώρα αν αυτοί οι στόχοι πρέπει απαραίτητα να περάσουν μέσα από την πώληση φουμάρων για μεταξωτών κορδελών. ".....έλα μωρέ τώρα κουταμάρες. Στα εξηγώ ωραία; Μάθε μπαλίτσα από τον άρχοντα" , που λεγε κι ο μακαρίτης ο κυρ Νίκος ο Αλέφαντος. Δε σε έχω για τέτοιον όμως. Δεν είσαι τέτοιος.
Όμως αυτή η πενταετία που έρχεται είναι εξαιρετικά κρίσιμη. Γιατί ενώ δεν είσαι τέτοιος, κινδυνεύεις άμεσα να γίνεις. Ο Δήμος θέλει ολική επανεκκίνηση, μη σου πω format κι από την αρχή. Και καλό θα ήταν να το καταλάβεις άμεσα και να πάρεις ρηξικέλευθες αποφάσεις. Δυστυχώς όμως θα αναγκαστείς να έρθεις σε πολλές αντιπαραθέσεις με τις χρόνιες παθογένειες και τοπικά συμφέροντα. Ενδεικτικά:
-Η εποχή που η θείτσα έκανε τον ντελάλη στις ρούγες και στα καλντερίμια βροντοφωνάζοντας "Ima soba" , διαφημίζοντας την καμαρούλα μια σταλιά με 10 ευρώ, έφυγε ανεπιστρεπτί. Πέθανε. Τέλος. Δεν το λέω εγώ. Το λένε αυτοί με τις πράξεις τους επένδυσαν τους κόπους μιας ζωής στον τουρισμό. Κι αν αυτό δεν το καταλαβαίνουν όσοι έχουν νταραβέρια με κάτι ταλαίπωρους τουρίστες που με 100 ευρώ κάνουν 10 μέρες διακοπές στο δωματιάκια με τα κουζινάκια με το γκάζι, κάνε τους να το καταλάβουν. Τώρα πια ο συνειδητοποιημένος τουρίστας πληρώνει, άρα απαιτεί. Απαιτεί κάδους απορριμμάτων, ελεύθερο χώρο για τον περίπατο του, καθαρούς χώρους αναψυχής. Αν δεν βρει τέτοιες υπηρεσίες, θα πάει παρακάτω που του τις προσφέρουν απλόχερα. Κι όχι μόνο αυτό.
Η κριτική που θα δεχτείς στο διαδίκτυο θα αποτρέψει κι άλλους από το να έρθουν. Ήδη υπάρχουν άσχημες κριτικές, μην ακούς όσους σου χαϊδεύουν τα αυτιά γιατί δε θα τους χαλούσε ένα δωρεάν τριημεράκι στο Βελιγράδι τον χειμώνα . Άκου αυτούς που έρχονται χρόνια κι αρχίζουν να αγαπάνε αυτόν τον τόπο. Βάλε λοιπόν μακρύ χέρι σε όσους επιτρέπουν στους τζαμπατζήδες να θεωρούν τον Σταυρό, τα Βρασνά και την Ασπροβάλτα τσιφλίκι τους και νομίζουν ότι ζούμε 30 χρόνια πίσω.
-Αυτό το μπάχαλο με τους δρόμους και το ανεξέλεγκτο παρκάρισμα, κόφτο από τη ρίζα. Είναι το μοναδικό τουριστικό μέρος που ξέρω (και πίστεψέ με έχω πάει σε πάρα πολλά) , όπου το παρκάρισμα εντός του κέντρου είναι ανεξέλεγκτο. Πουθενά αλλού δεν υπάρχει. Ανεξέλεγκτο παρκάρισμα πραγματικά όπου λάχει από τους τουρίστες και κώνους, καρέκλες, ντιβάνια, πολυθρόνες από τους "Ima soba" ενοικιαστές της μαύρης καμαρούλας γιατί "πού θα παρκάρουν οι ενοικιαστές μου;" Απλά τα πράγματα, θέληση να υπάρχει. "ΚΑΡΤΑ ΜΟΝΙΜΟΥ ΚΑΤΟΙΚΟΥ" σε οριοθετημένες περιοχές εντός των οικισμών με ισχύ από 1 Ιουλίου έως 31 Αυγούστου. Δικαίωμα παρκαρίσματος θα έχουν μόνο οι μόνιμοι κάτοικοι και το αυτοκίνητα των προμηθευτών των καταστημάτων. Οι υπόλοιποι σε θεσμοθετημένο χώρο παρκαρίσματος, όπως γίνεται χρόνια τώρα σε προηγμένες τουριστικές περιοχές. Είσοδος στον χώρο ΜΟΝΟ με το καρτελάκι στο παρμπρίζ.
-Αν κάποιος επιθυμεί να πάει διακοπές στην Καλκούτα της Ινδίας, στο καλό. Επειδή όμως με το κυκλοφοριακό χάος που επικρατεί τα Σαββατοκύριακα, το μόνο που λείπει από το Σταυρό είναι η κυκλοφορία ιερών αγελάδων στους δρόμους για να γίνει Καλκούτα και να μας επισκεφτεί το Bollywood σύσσωμο, ο περιφερειακός Σταυρού-Ολυμπιάδας κι η μονοδρόμηση συγκεκριμένων οδών , έπρεπε να έχουν γίνει όχι σήμερα ...Χθες!
-Επανέφερε από την εξορία τα πεζοδρόμια. Δεν έπρεπε να τα εξορίσεις, ήταν καλά παιδιά. Θυσιάστηκαν για να βάλει ο καθένας την πραμάτεια του, αλλά πια έκτισαν την ποινή τους και στο ακέραιο. Καιρός να επιστρέψουν. Αλλά για να γίνει αυτό , θέλει δουλίτσα και λίγο κοντρίτσα με τα παιδιά που μετέτρεψαν τα πεζοδρόμια σε waterparks με τα σωσιβια-φλαμίνγκο , τους πάγκους με τα ρούχα και τα μπαρακια- stands στη μέση του πεζοδρομίου γιατί ήρθε ο τοπικός Μάκης Τσετσένογλου στο "Βιετνάμ" και τόλμησαν να μην έχουν τραπέζι να πιει τη μοχιτάρα του. Καλώς ήρθατε κύριε Τσετσένογλου. Το Βιετνάμ στη διάθεσή σας....
-Πήγαινε ένα ωραίο αυγουστιάτικο απόγευμα και δες πόσος κόσμος κάνει τη βόλτα του από Βρασνά -Σταυρό κι αντίστροφα. Γιατί στερείται αυτός ο κόσμος την απόλαυση μιας τέτοιας διαδρομής; Μην κάνεις ένα τέτοιο μέρος Εγνατία Οδό, όπως είναι τώρα με την ανοχή σου. Δεν μπορείς να βγάλεις άκρη που ανήκει η περιοχή; Γκρέμισε το γεφυράκι και φτιάξτο μόνο για πεζούς και ποδήλατα....
-Τον τόπο της λαϊκής τον ορίζει ο Δήμος. Τελεία και παύλα. Όχι ο οποιοσδήποτε που αναλόγως των συμφερόντων του, επιβάλλει στον Δήμο που θα την πάει....
Είναι κρίσιμη πενταετία. Απαιτούνται ριζικές αλλαγές με έμφαση κυρίως στην καθημερινότητα. Όσοι δήμοι επικεντρώθηκαν στην καθημερινότητα, πέτυχαν . Δες τον Βόλο, τα Τρίκαλα ή την Πάτρα. Αλλά εκεί μπήκε το μαχαίρι στο κόκαλο με δυναμικές παρεμβάσεις. Εκεί είχε δημοτική αρχή με cojones. (Ισπανική λέξη που δεν δύναται να μεταφραστεί καθόσον πιθανόν να διαβάζουν και παιδιά).
Αντί επιλόγου:
Προσωπική άποψη; Δε θα αλλάξει κάτι. Γιατί για να αλλάξει κάτι προς το γενικό συμφέρον, επιβάλλεται να συγκρουστείς. Και να συγκρουστείς σκληρά. Αυτή τη στιγμή πιο πιθανό είναι να συγκρουστούν βουδιστές μοναχοί με τον Δαλάι Λάμα, πάρα εσύ με το τοπικό κατεστημένο. Καλό παιδί θα πουν κάποιοι; Συμφωνώ απολύτως. Ουδείς αμφισβήτησε ποτέ την εντιμότητα και την ακεραιότητα του χαρακτήρα σου. Το αντίθετο μάλιστα. Άλλο όμως το καλό παιδί κι άλλο η στιβαρή διοίκηση.
Για να φτιάξεις ομελέτα, πρέπει να σπάσεις αυγά. Δε γίνεται αλλιώς. Οι εποχές έχουν αλλάξει κι εμείς οφείλουμε να ακολουθούμε την εποχή, όχι η εποχή εμάς. Μη μείνεις στη συνείδηση μας ως άλλος ένας επαγγελματίας δήμαρχος. Γιατί στα σχεδόν 60 σου σε 5 χρόνια, δύσκολα να αλλάξεις. Τώρα είναι η μεγάλη πρόκληση! Μπροστά σου! Διέψευσέ μας! Από καρδιάς κι ολόψυχα, καλή δύναμη μετά την εκλογική σου νίκη....
