Η Πίτσα (Καλλιόπη) Παπαδοπούλου, είναι παιδί προσφυγικής οικογένειας, που γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 4 Μαϊου 1944. Ο πατέρας της ήταν Πόντιος και η μητέρα της καταγόταν από τους Καραμανλήδες, που ήταν έλληνες τουρκόφωνοι χριστιανοί. Ήρθαν στην Ελλάδα πρόσφυγες το 1922 και μεγάλωσε σε μια οικογένεια με αλλά 5 αδέρφια. Ο ένας αδερφός της πέθανε σε ηλικία 8 ετών.Τα μουσικά της ακούσματα ήταν τα τούρκικα και σμυρνεϊκα τραγούδια που έλεγε η μητέρα της. Από πολύ μικρή ηλικία άκουγε πολύ Στέλιο Καζαντζίδη και Μανώλη Αγγελόπουλο.Η οικογένειά της μετακόμισε στην Αθήνα το 1967 με στόχο ο μεγαλύτερός της αδερφός να δοκιμάσει την τύχη του στο τραγούδι. Όμως, ο Στέλιος Χρυσίνης, ο τυφλός μαέστρος ξεχώρισε την Πίτσα Παπαδοπούλου και έτσι ο Στράτος Παγιουμτζής την σύστησε στον Γιώργο Ζαμπέτα.Ο αδερφός της λοιπόν την πήγε στον Ζαμπέτα κι εκείνος, ενθουσιασμένος από το ταλέντο της, την ανέβασε το ίδιο βράδυ για πρώτη φορά στο πάλκο δίπλα του, στα «Ξημερώματα». Ήταν η πρώτη φορά που η γνωστή τραγουδίστρια εμφανιζόταν στο κοινό. Με πολύ άγχος, με φόρεμα που είχε δανειστεί και παπούτσια ένα νούμερο μικρότερα από αυτά που φορούσε, τραγούδησε το «Τα ξένα χέρια είναι μαχαίρια».Ο κόσμος την υποδέχτηκε με θέρμη και ζεστό χειροκρότημα και έτσι σιγά σιγά εκείνη άρχισε να συνεργάζεται με συναδέλφους της, ώσπου ήρθε η στιγμή που ηχογράφησε τον πρώτο της δίσκο το 1980 με τίτλο «Τι αγάπη Θεέ μου». Ένας δίσκος με μεγάλες επιτυχίες όπως το «Κόψε κάτι», «Τι αγάπη θεέ μου» και «Χωροφύλακες»,ο οποίος πούλησε περισσότερα από 60.000 αντίτυπα.Οι αλλεπάλληλες χρυσές επιτυχίες της την καθιέρωσαν ως μεγάλη κλασική λαϊκή ερμηνεύτρια. Σε όλα αυτά τα δημιουργικά χρόνια της καλλιτεχνικής της πορείας συνεργάστηκε με τα μεγαλύτερα ονόματα της ελληνικής μουσικής.Στη συνεργασία της με τον Αντώνη Βαρδή στο «Άνευ Όρων» η Πίτσα Παπαδοπούλου εκτός από την τεράστια επιτυχία που γνώρισε με το «Μη Μιλάς» και το ομώνυμο τραγούδι του δίσκου, απέδειξε ότι μπορεί να τραγουδήσει ότι θέλει και όπως το θέλει.Όταν μάλιστα ρώτησαν τον αείμνηστο Στέλιο Καζαντζίδη για το ποια ελληνίδα τραγουδίστρια θεωρεί σπουδαία φωνή, απάντησε: «Πίτσα Παπαδοπούλου. Τι φωνή, Θεέ μου!». Έτσι, την ζήτησε για να του κάνει δεύτερη φωνή στο δίσκο «Αφιέρωμα» και της εμπιστεύτηκε τραγούδια ,τα οποία ερμήνευε ο ίδιος. Η Πίτσα Παπαδοπούλου, παρά την τεράστια επιτυχία της στο χώρο της μουσικής, δεν έχει αλλάξει καθόλου. Παραμένει απλή,σεμνή και πάντοτε προσιτή. Η τραγουδίστρια αναφέρεται και στους μεγάλους έρωτες, λέγοντας: «Πώς δεν πέρασα; Τι ήμουν; Κούτσουρο ή πέτρα; Πέρασα όμορφα και άσχημα με έρωτες. Ο μεγαλύτερος, όμως, έρωτας της ζωής μου είναι ο γιος μου. Όλα τα άλλα έρχονται και φεύγουν. Μπορεί να θεωρείς ότι είσαι θύμα και να μην συμβαίνει. Κανείς δεν μαλώνει μόνος του. Δεν σε κρατά κανείς με το ζόρι σε μια σχέση. Αν παθαίνεις κάτι, θες και το ζεις. Επιλέγεις να είσαι θύμα... Δεν φταίει κανείς. Εμείς ρυθμίζουμε τη ζωή μας. Πες ότι στην αρχή είσαι πολύ ερωτευμένος και δεν βλέπεις μπροστά σου. Πόσα χρόνια δεν βλέπεις; Τέλος, αποκαλύπτει πως είκοσι χρόνια είναι μόνη της και λέει γιατί δεν επιδίωξε μια σχέση: «Δεν ήθελα, καλά είμαι κι έτσι. Αν δεν έχεις ένα σωστό άνθρωπο δίπλα σου, είναι καλύτερα να είσαι μόνος σου. Είναι πολύ όμορφα να έχεις ένα σύντροφο, φτάνει να αξίζει τον κόπο. Πολλοί έχουν μία σχέση ή κρατούν ένα γάμο, απλά για να έχουν ένα σύντροφο. Δεν είναι κι αυτό καλό. Νιώθω μοναξιά. Όταν ένας άνθρωπος ζει σελη φασαρία, πολύ κόσμο, φώτα, χειροκροτήματα, μόλις κατεβεί από τη σκηνή είναι μόνος του.»
