Πολυτάλαντος ο Stevie Wonder (πραγματικό όνομα Steveland Judkins) παρά το γεγονός ότι γεννήθηκε τυφλός. Γεννήθηκε στο Μίτσιγκαν στις 13 Μαΐου του 1950. Σε ηλικία 11 ετών υπέγραψε συμβόλαιο με την εταιρία Motown Records και μέχρι τώρα συνεργάζεται μαζί της έχοντας ηχογραφήσει πάνω από 30 Top10 τραγούδια και έχοντας βραβευθεί με 22 βραβεία Grammy, τα περισσότερα για άνδρα καλλιτέχνη. Το επίθετό του προέκυψε από τον παραγωγό της Motown Records, ο οποίος μόλις τον ανακάλυψε στα έντεκά του, τον ονόμασε Little Stevie Wonder. Η πρώτη του μεγάλη επιτυχία ήρθε το 1963 με το τραγούδι:"Fingertips", το οποίο έγινε Νο1 στα αμερικάνικα ποπ και R&B charts. Εμπορικές όμως επιτυχίες παρουσίασε αρκετά αργότερα, τη δεκαετία του 80, με το: "Hotter Than July", που έγινε το πρώτο του πλατινένιο άλμπουμ, το οποίο περιείχε το γνωστό τραγούδι: "Happy Birthday". To 1984, το τραγούδι του:"I Just Called to Say I Love You" έγινε Νο1 σε Αμερική και Μεγάλη Βρετανία και θεωρείται η μεγαλύτερη του εμπορική επιτυχία. Εκ γενετής τυφλός, ο Wonder γεννήθηκε ως Steveland Judkins (αργότερα Morris) στο Saginaw του Michigan. Όταν ο μικρούλης Stevie Wonder ήταν τεσσάρων η μητέρα του παράτησε τον πατέρα του και μετακόμισε με τα τρία παιδιά της στο Detroit. Εκεί ξεκίνησε να παίζει διάφορα μουσικά όργανα σε πολύ μικρή ηλικία, μεταξύ των άλλων πιάνο, φυσαρμόνικα, drums και μπάσο. Και φυσικά, όπως κάθε μετέπειτα επιτυχημένος μαύρος μουσικός, έκανε την παιδική του μουσική θητεία στην εκκλησιαστική χορωδία. Στην κυριολεξία, πάντως, μεγάλωσε τραγουδώντας μέσα στη δισκογραφική εταιρεία Motown, από την ηλικία των 12, αφού μόλις τον έφερε ο Ronnie White των Miracles μπροστά στον Berry Gordy, Jr. Ο τελευταίος του προσέφερε την ίδια στιγμή το συμβόλαιο. Από μικρή ηλικία ο Wonder είχε αναπτύξει το ταλέντο του στη φυσαρμόνικα και τα bongos. Έτσι λοιπόν το “Hitsville” της Motown’s μετατράπηκε στο δεύτερο σπιτικό για το Wonder, όπου και γνώρισε στα παρασκήνιά του, τους θρυλικούς μέντορες και δασκάλους του, τον μπασίστα James Jamerson και τον drummer Benny Benjamin. Αν και τα πρώτα του singles δεν είχαν εμπορική επιτυχία, το πληθωρικό προ-εφηβικό θαύμα του Wonder άρχισε να ξετυλίγεται στις ζωντανές εμφανίσεις του. Γι’ αυτό το λόγο δεν ξαφνιάστηκε κανένας, όταν η πρώτη του επιτυχία, το “Fingertips, Part 2”, προέκυψε από ένα αυτοσχέδιο encore, ηχογραφημένο ζωντανά από το Regal Ballroom του Chicago και κυκλοφόρησε από τη Motown τον Αύγουστο του 1963. Τότε ήταν που ο Gordy τον μετονόμασε σε “Little Stevie Wonder”. Το νεαρό της ηλικίας του και το ταλέντο του ήταν ένας πρωτοποριακός και εμπορικά αξιοποιήσιμος συνδυασμός για τα δεδομένα της εποχής και σε αυτόν ακριβώς βασίστηκαν οι ακόλουθες κυκλοφορίες του. Παράλληλα βέβαια τον προέβαλαν ως τον πιο κατάλληλο κληρονόμο του Ray Charles, όχι μόνο λόγω του παρόμοιου soulful τρόπου ερμηνείας, αλλά και λόγω της κοινής αναπηρίας των δύο καλλιτεχνών. Ο Wonder έκανε την επόμενη Top Ten επιτυχία του το 1965 με το “Uptight (Everything’s Alright)”. Από τότε και μετά, η φωνή του βάθυνε, ενώ μετά την περιοδεία του με τους Rolling Stones, το 1964, διευρύνει τους μουσικούς του ορίζοντες με το rock & roll. Το πιο απροσδόκητο πάντως γεγονός ήταν η soul εκδοχή του πλέον κορυφαίου τραγουδιού όλων των εποχών και ύμνου για τα ανθρώπινα δικαιώματα “Blowin’ in the Wind”, από το Wonder (#9 pop, #1 R&B). Αυτή η αναπάντεχη εκδοχή του τραγουδιού, που κέρδισε την εύνοια του ίδιου του Bob Dylan, ήταν ένα πρώτο δείγμα της κοινωνικής ευαισθησίας που διέθετε ο Wonder και την οποία θα εμφάνιζε δυναμικά την επόμενη δεκαετία. Μεταξύ 1972 και 1976, ο Wonder κάνει ένα σερί επιτυχημένων albums, στα οποία αποκορυφώνεται η καλλιτεχνική του δημιουργία που άλλαξε το σκηνικό της pop μουσικής. Αλλά δε σταματάει εκεί. Προσεγγίζει όλες τις φυλές και ηλικίες με ένα ευφάνταστο μουσικό μίγμα pop, soul και τεχνολογίας. Αυτή η φλογερή, βαθιά και παθιασμένη δουλειά – που κατεύθυνε τα albums του Music of My Mind, Talking Book, Innervisions, Fulfillingness’ First Finale και το διπλό Songs in the Key of Life – σχολίαζε και προβλημάτιζε για κοινωνικά, προσωπικά, θρησκευτικά και φιλοσοφικά ζητήματα, μέσα σε ενιαία μουσικά και εννοιολογικά πλαίσια. Αν και τον ίδιο τον απασχολούσε ο κάθε δίσκος ως ολότητα, ο Stevie Wonder συνέχισε να σκαρφαλώνει τα pop charts με singles από τα εν λόγω projects, πέντε από τα οποία έφτασαν στο Νο1: “Superstition”, “You Are the Sunshine of My Life”, “You Haven’t Done Nothin'” (που τα έβαζε με τον τότε πρόεδρο Richard Nixon), “I Wish” και “Sir Duke” (αφιερωμένο στον Duke Ellington). Σε μουσικό επίπεδο ο Wonder έφερε, με αυτά τα albums, το synthesizer στο προσκήνιο της σύγχρονης μουσικής, όχι για να χρησιμοποιηθεί για τα εφέ του, αλλά ως ένα καλή τη πίστει μουσικό όργανο που τελικά θα προκαλούσε σε μονομαχία προτεραιότητας την ηλεκτρική κιθάρα.Η νέα χιλιετία, βρήκε το μουσικό-θαύμα ενταγμένο στο Πάνθεον των μουσικών θρύλων της soul και ως το βασικό εμπνευστή του neo-soul ρεύματος!!!