Στην δεκαετία του ΄80 και προχωρώντας προς στις μέρες μας, συνηθίσαμε πλέον να ταυτίζουμε το λαικό τραγούδι όπου το μπουζούκι έχει τον πρώτο ρόλο! Δεσπόζουν δημιουργοί όπως οι: Τάκης Σούκας, Θανάσης Πολυκανδριώτης, Αλέκος Χρυσοβέργης, Σπύρος Γιατράς, ενώ ξεπροβάλλουν ακόμα πιο δυναμικά ερμηνευτές σαν τους: Μάκη Χριστοδουλόπουλο, Πίτσα Παπαδοπούλου, Κατερίνα Στανίση, Λεωνίδα Βελή, Σταμάτη Γονίδη, Πασχάλη Τερζή, Βασίλη Καρρά, Νότη Σφακιανάκη, Αντύπα κ.α.

Με το πέρασμα των χρόνων οι μεγάλοι λαϊκοί βάρδοι και δημιουργοί αποσύρονται ή φεύγουν απ’ την ζωή αφήνοντας ένα δυσαναπλήρωτο κενό. Σήμερα ίσως να μην υπάρχει λαϊκό τραγούδι με την έννοια του παρελθόντος, ίσως γιατί δεν υφίστανται οι κοινωνικές ομάδες και ανάγκες που τα γέννησαν και τα έκαναν να λειτουργούν ενωτικά. Όμως νεότεροι και εν ενεργεία σήμερα καλλιτέχνες και οι παλαιότεροι που δίνουν το παρών, καθώς και η ολοένα αυξανόμενη αγάπη του κόσμου που μετά μανίας επιστρέφει στο λαϊκό άκουσμα, σε συνδυασμό με μια νέα γενιά ικανών μπουζουξήδων που ανατέλλει, αποτελούν την διαιώνιση και εξέλιξη του ιδιώματος που ταυτίστηκε με την λαϊκή ιδιοσυγκρασία, την ιδιαιτερότητα, την δύναμη, και την έκφρασή της.

Σίγουρα οι εποχές έχουν αλλάξει...Τραγούδια πάντως δεν θα σταματήσουν να γράφονται ποτέ και πάντα θα γυρνάμε στο χτες, ψαχουλεύοντας στις αποθήκες, στα πατάρια, σκονισμένα δισκάκια που δεν ακούσαμε ή δεν αποτιμήσαμε όπως έπρεπε. Και μέσα απ' τα διαλεγμένα θα προκύπτουν κι άλλα ξεχασμένα διαμάντια, που θα' ρχονται να ενωθούν στα νέα καθώς το παρόν θα γίνεται παρελθόν.