Ημέρα της Γυναίκας
Καλημέρα στις γυναίκες αλλά και στους άνδρες που τιμούν αυτή τη μέρα αλλά τιμούν όπως και σήμερα και τις υπόλοιπες μέρες του έτους. Γιατί δεν χρειαζόμαστε το σεβασμό σας μόνο για μια μέρα.
Η γυναίκα παλιότερα αντιλαμβανόταν τον εαυτό της ως λιγότερο δυναμικό και αυτόνομο, κυρίως λόγω του ότι ήταν υποχρεωμένη να παραμένει στο σπίτι και να μην εργάζεται, αλλά να ασχολείται μονάχα με την ανατροφή των παιδιών, με «τα του σπιτιού» και οι προσωπικές της ανάγκες έμπαιναν σε δεύτερη μοίρα. Έτσι ο άντρας ήταν αυτός ο οποίος είχε τη μεγαλύτερη ισχύ από οικονομικής άποψης και όχι μόνο. Ήταν αυτός που είχε το ρόλο του «θηρευτή» που διεκδικούσε το «θήραμά» του. Όχι ότι αυτό ήταν σωστό αλλά δυστυχώς αυτοί που έκαναν τους νόμους και τους κανόνες σε ολόκληρη την ιστορία του ανθρώπινου γένους ήταν πάντα άνδρες
Τα τελευταία χρόνια τα πράγματα έχουν μεταβληθεί και η θέση της γυναίκας έχει αλλάξει πάνω στην κοινωνική σκακιέρα. Η γυναίκα πλέον εργάζεται, βγάζει τα δικά της χρήματα και δεν διστάζει να διεκδικήσει όλα όσα θέλει. Οι αλλαγές αυτές αποτυπώνονται καλύτερα στο θέμα του γάμου, και πιο συγκεκριμένα στο γεγονός ότι οι γυναίκες τα τελευταία χρόνια παντρεύονται σε όλο και μεγαλύτερη ηλικία. Προτεραιότητα γι’ αυτές δεν αποτελεί πάντα η οικογένεια , αλλά η επαγγελματική καταξίωση και η οικονομική ανεξαρτησία. Αλλά όχι παντού και πάντα. Δυστυχώς δεν ισχύουν αυτά σε μεγάλο μέρος της κοινωνίας μας και τα γνωστά στερεότυπα που φτάνουν σε ακραίες καταστάσεις συνεχίζουν να είναι γεγονός. Όσον αφορά στον άντρα, φαίνεται πως έχει χάσει πια το ρόλο του «κυνηγού» και στέκεται αμήχανος μπροστά στον καινούριο ρόλο της ανεξάρτητης και δυναμικής γυναίκας. Ο άντρας συχνά αισθάνεται αδύναμος καθώς βλέπει ότι η γυναίκα μπορεί πλέον να τα βγάλει πέρα μόνη της και ότι δεν τον έχει τόσο μεγάλη ανάγκη. Η πραγματικότητα αυτή βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με την εικόνα που κυριαρχούσε στο παρελθόν όπου ο άντρας ήταν ο κυρίαρχος του παιχνιδιού. Στη σημερινή πραγματικότητα οι ισορροπίες είναι πολύ λεπτές, αφού συχνά οι σύζυγοι βρίσκονται σε ανταγωνιστική θέση.
Ο σεβασμός είναι το λιγότερο που αξίζουμε σαν άνθρωποι Είναι τα δυο που το ένα πρέπει να αλληλοσυμπληρώνει το άλλο. Να αλληλοσυμπληρώνει όχι να κυριαρχεί πάνω του. Όταν κρατιούνται οι λεπτές αυτές ισορροπίες τότε έχουμε μια επιτυχημένη συμβίωση και των δυο.
Η σύγχρονη γυναίκα καλείται να ανταποκριθεί σε πολλαπλούς ρόλους, σε αυτό της συζύγου, της μητέρας, της εργαζόμενης γυναίκας, της καλής νοικοκυράς κ.ο.κ. Στην προσπάθειά της να ανταποκριθεί σε όλα αυτά και να είναι «σωστή», όπως προστάζει η κοινωνία, συχνά πιέζεται, αγχώνεται και εξαντλείται. Η ανάγκη που προβάλλεται, είναι η γυναίκα να κρατήσει τις λεπτές ισορροπίες που απαιτούνται ανάμεσα στις υποχρεώσεις της ως μητέρας και νοικοκυράς, από τη μία και ως εργαζόμενης, από την άλλη. Παράλληλα, δε θα πρέπει ποτέ να ξεχνάει και το ρόλο της ως γυναίκας. Θα πρέπει να φροντίζει τον εαυτό της, την εμφάνισή της, έτσι ώστε να εκπέμπει τη σεξουαλικότητα που απαιτείται. Δε θα πρέπει να απορροφάται από τις ποικίλες υποχρεώσεις στη δουλειά και στο σπίτι (φροντίδα των παιδιών, καθάρισμα, μαγείρεμα κ.α.) και να ξεχνά ότι είναι και γυναίκα- σύζυγος και ότι θα πρέπει να αφιερώνει και τον απαιτούμενο χρόνο και γι’ αυτό το κομμάτι του εαυτού της. Καθοριστικό ρόλο βέβαια σε κάθε περίπτωση διαδραματίζει και ο σύζυγος, ο οποίος θα πρέπει να τη βοηθά, να τη στηρίζει και να μην πάψει ποτέ να την κάνει να αισθάνεται ότι είναι σημαντική γι’ αυτόν.
Το πρώτο πράγμα που άκουσα είναι « α χρόνια πολλά που θα γλεντήσεις σήμερα;» Δεν πρόκειται να γλεντήσω πουθενά δε μου λείπει το γλέντι η ο καφές η το έξω σήμερα για να αισθανθώ γυναίκα. Αυτό που θέλω το θέλω για όλο το χρόνο όλες τις μέρες πάντα κι αυτό δεν είναι γλέντι και χορός είναι αγάπη και σεβασμός. Αυτό που έχει σημασία είναι να έχουμε την κατανόηση και να μας υπολογίζουν σαν ένα άτομο με οντότητα με υποχρεώσεις ναι αλλά και με δικαιώματα. Να κατανοείτε όλα αυτά που σας προσφέρονται από τη γυναικά, όχι στα λόγια στις πράξεις. Μια γυναικά σας γέννησε μια γυναίκα σας μεγάλωσε και στάθηκε δίπλα σας όσο μεγαλώνατε με ότι αυτό συνεπάγεται και στο τέλος τέλος μια γυναίκα σας παντρεύτηκε και σας χάρισε οικογένεια.
Και τώρα μου έρχεται στο μυαλό εκείνη η υπέροχη ατάκα της αείμνηστης Ρένας Βλαχόπουλου που δεν της δίνουμε την ιδιαίτερη προσοχή « τι έχεις ρε συ με τις γυναίκες γυναίκα δε σε γέννησε γυναίκα δε σε μεγάλωσε γυναίκα δε σου δώσε κοκο»